برای هزاران سال، انسانها از آتش برای ذوب کردن و حرارت فلزات استفاده می کنند. به منظور اطمینان از استفاده ایمن از آتش، و برای پردازش فلز مذاب (برنز، آهن)، آن نیاز به مواد نسوز خاص و یا عملیات حرارتی از فلز مایع است. مورد نیاز به پاسخگویی به طیف گسترده ای از برنامه های کاربردی، تعداد زیادی از قالب ریزی و سازه، مواد متراکم (آجر آتش، کلینکر)، مواد شکل عایق (خاک نسوز آجر سبک وزن) و نسوز بی شکل (مخلوط رمنج سبک و سنگین) برای خاص توسعه یافته اند برنامه های کاربردی درجه حرارت بالا. با این حال، برای چندین دهه، سایر مصنوعات ساخته شده از مواد ساخته شده برای عایق سازی استفاده شده اند و پتو های سرامیکی و پشم سنگ در محدوده دما (حدود 200 تا 500 درجه سانتیگراد) استفاده می شود.
در دهه 1960 “فیبرهای سرامیکی نسوز” بر پایه آلومیناسلیکاکتیو در بازار اروپا معرفی شد. از آنجا که از مقاومت در برابر دمای بالا و خواص خوب فنی (به عنوان مثال خوب مقاومت در برابر شوک حرارتی و هدایت حرارتی کم)، عایق درجه حرارت بالا که به زودی مرجع صنعتی تبدیل شد است. از آنجا که توسعه انواع جدیدی از مواد، در پایان از 1990s، آلمان درجه حرارت بالا نامگذاری پشم دوباره تعریف کرده است. در حالی که به طور معمول استفاده از اصطلاح “الیاف سرامیکی” یا “الیاف سرامیکی نسوز”، اما مواد را می توان به دست آمده، و محدودیت طبیعت خاص خود را دارند مربوط می شود، آن است که دقیق نیست.
